Do nadwozia pojazdu szynowego
należą wszystkie jego elementy leżące powyżej układu jezdnego.
Ogólnie można przyjąć, że nadwozie składa się z ramy (nazywanej ostoją) i z pudła pojazdu.
Konstrukcja nadwozi jest zróżnicowana. Zależy ona przede
wszystkim od rodzaju pojazdu (pojazd trakcyjny, wagon itp.),
przeznaczenia pojazdu (wagon zbiornikowy, samowyładowczy, platforma,
wagon osobowy itd.), prędkości jazdy itd.
Obecnie coraz większą wagę przykłada się do projektowania
konstrukcji o jak najmniejszej masie, z jednoczesnym zachowaniem
wszystkich warunków wytrzymałościowych. Służy to zwiększeniu ładowności
wagonów bez zwiększania obciążenia przypadającego na oś, a także
zwiększeniu prędkości jazdy. Im lżejszy wagon, tym mniejsze są jego
opory bezwładności i co za tym idzie - zużywa się mniej energii na
rozpędzenie i wyhamowanie pociągu. Z tego właśnie powodu pudła
nowoczesnych pociągów dużych prędkości (np. japoński Star-21)
wykonywane są często z lekkich stopów aluminium. Podobne rozwiązania
wykorzystywane są także w budowie nowoczesnych tramwajów.
Niezwykle ważnym zagadnieniem jest bezpieczeństwo
pasażerów, maszynisty, towarów i otoczenia. Jego zwiększeniu służą
specjalne strefy bezpiczeństwa (klatki) wewnątrz pojazdów, stosowanie
zderzaków zapobiegających piętrzeniu pojazdów podczas zderzeń, elementy
pochłaniające energię kinetyczną uderzenia.
W tym dziale przedstawiam budowę nadwozi współczesnych (i nie
tylko) pojazdów szynowych, z uwzględnieniem metod ich konstruowania i
wytwarzania.
Konstrukcja pudła wagonu pasażerskiego. Źródło:
Internet
|
|
