Ostoje wagonów to inaczej
ramy stalowe na których opiera się pudło.
Ramy wykonywane są jako konstrukcje spawane z profili giętych, czasem z
profili prostych lub walcowanych. Wykonuje się je ze stali dobrze
spawalnych. Składają się z belek poprzecznych,
zazywanych poprzecznicami, belek podłużnych (podłużnic) i ewentualnie
skośnych (ukośnice).
Belka czołowa, do którek zamocowane są urządzenia zderzne,
nosi nazwę czołownicy. Jest ona zwykle najbardziej masywną częścią
ramy. Głównym jej zadaniem jest przejęcie obciążenia przy zderzeniu i
nabieganiu wagonów.
Ostoja wagonu dwuosiowego (bezwózkowego)
Fragment rysunku ostoi wagonu wózkowego
Jak widać na powyższych rysunkach,
budowa ostoi różni się dosyć istotnie w zależności od rodzaju wagonu. W
przypadku wagonów wózkowych występują najczęściej masywne belki
nadwózkowe (widoczne na dolnym rysunku). Zadaniem tej belki jest
przejęcie sił, a także umożliwienie połączenia ramy z wózkiem. W
środkowej części tej belki znajduje się zazwyczaj miejsce na czop
skrętowy.
Rodzaj
zastosowanej ramy zależy mocno od przeznaczenia wagonu. Większość
wagonów towarowych wymaga masywniejszej ramy, z uwagi na znaczny ciężar
wagonu w stanie ładownym.
W
zdecydowanej większości wagonów ramy odpowiedzialne są za przenoszenie
większości działających na wagon sił: sił wzdłużnych, pionowych,
ciężaru własnego itp. Są to wagony o nadwoziu półsamonośnym. Istnieją
także konstrukcje samonośne, w których tylko pudło przenosi obciążenia
(są to np. niektóre pojazdy niskopodłogowe, cysterny) i niesamonośne,
czyli takie, gdzie rama musi przenieść całość obciążeń. Takie
rozwiązania są rzadko
Istnieją
wagony nie posiadające tradycyjnej ramy. Należy do nich wiele cystern
kolejowych. W wagonach tych wózki spoczywają na niewielkich podporach,
na których położony jest zbiornik cysterny. Istnieją także cysterny
posiadające pełną ramę, co widać na zdjęciu poniżej.
Podwozie cysterny kolejowej (zdjęcie z wypadku w
Swarzędzu)
|
|
