'; ?>
file:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/logo.jpg
file:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/blu_bar.gif
file:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m_left.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m1p.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m2n.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m3n.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m4n.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m5n.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m6n.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m7n.giffile:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/m_right.gif
file:///home/pawel/Desktop/Dokumenty/Strona%20internetowa/grafika/blu_bar.gif
Urządzenia bezpieczeństwa ruchu


   SHP (Samoczynne Hamowanie Pociągu) i czuwak służą zwiększeniu bezpieczeństwa ruchu kolejowego. Obydwa urządzenia mają za zadanie sprawdzić czujność maszynisty, a w razie braku reakcji - zatrzymać pociąg.

SHP

   SHP to system składający się z trzech głównych elementów:
  • rezonatora przytorowego
  • czujnika na pojeździe trakcyjnym
  • generatora SHP
   Rezonator przytorowy to niewielka metalowa skrzynka instalowana obok szyny (na zewnątrz toru) w określonych miejscach. Tymi miejscami są semafory wyjazdowe, wjazdowe i miejsca oddalone o 200 m od tarczy ostrzegawczej. Wewnątrz rezonatora znajduje się cewka elektromagnetyczna zasilana prądem przemiennym o określonej częstotliwości (1000 Hz). Cewka ta stanowi jedną część obwodu rezonansowego.

   Druga część obwodu znajduje się na pojeździe trakcyjnym. Stanowi go cewka elektromagnetyczna ukryta w odbiorniku (czujniku) SHP zainstalowanym pod pojazdem. W momencie przejechania nad rezonatorem torowym w cewce na pojeździe zaczyna płynąć prąd w wyniku magnetycznego 'zamknięcia obwodu'. Działa to w przybliżeniu tak jak transformator elektryczny. Gdy rezonator i odbiornik nie są ze sobą sprzężone, wtedy cewka w pojeździe zachowuje się jak transformator na biegu jałowym (bez połączenia go z odbiornikiem). Nie płynie wówczas prąd. Gdy natomiast obie cewki znajdą się w pobliżu, nastąpi zamknięcie obwodu elektrycznego i w cewce uzwojenia pierwotnego (tutaj jest nią odbiornik w pojeździe) zacznie płynąć prąd elektryczny.

   Przepływ prądu powstały w wyniku sprzężenia rezonansowego cewek powoduje odpowiednią reakcję generatora SHP. Jest to zainstalowany w pojeździe układ elektroniczny, który wytwarza rezonansowy przebieg napięcia 1000 Hz służący do zasilania cewki oraz zbiera, wzmacnia i przetwarza sygnał elektryczny na sygnał świetlny i akustyczny, pojawiający się w kabinie maszynisty.

   W momencie przejazdu nad rezonatorem w kabinie pojawia się kontrolka świetlna sprawdzająca czujność maszynisty. W razie braku reakcji po 2,5 sek. załącza się sygnał dźwiękowy. Jeśli maszynista nadal nie reaguje to po kolejnych 2,5 sekundach następuje automatyczne połączenie przewodu głównego z atmosferą i rozpoczyna się samoczynne hamowanie pociągu.

W Polsce system SHP nie informuje o wskazaniu semafora. Niezależnie od tego czy świeci się zielone czy czerwone światło, maszynista otrzyma taką samą reakcję SHP w postaci zapalenia się kontrolki. Jeśli zareaguje prawidłowo, oznacza to iż jest w pełni świadomy podejmowanych decyzji. Naciśnięcie przycisku zwolnienia SHP zostaje też odnotowane w rejestratorze jazdy zainstalowanym w prędkościomierzu.


Odbiornik SHP na lokomotywie EU-07

Czuwak

   Zadaniem czuwaka jest sprawdzanie stanu czuwania maszynisty. W Polsce używane są czuwaki aktywne (CA), wymagające aktywnego działania w celu wyłączenia ostrzeżenia. Co pewiem czas (na PKP jest to 60 sekund) na pulpicie maszynisty zapala się kontrolka, którą kierujący pojazdem musi wyłączyć przez naciśnięcie przycisku. Jeśli tego nie zrobi, po 2,5 sek. pojawi się alarm dżwiękowy, a po następnych 2,5 sek. rozpocznie się samoczynne hamowanie składu pociągu. Czuwak działa, gdy prędkość pojazdu trakcyjnego przekracza 10% prędkości maksymalnej (około 15-20 km/h).


Przycisk czuwaka aktywnego (czerwony) na pulpicie lokomotywy ST-44

W niektórych zagranicznych systemach bezpieczeństwa ruchu czuwak uruchamiany jest co pewien przebieg pojazdu, np. co każde 600 m.

Istnieją także czuwaki bierne (pasywne), które jednak nie w pełni sprawdzają stan czuwania maszynisty. Ich działanie polega np. na sprawdzaniu czy maszynista siedzi na fotelu lub czy przez cały czas trzyma dźwignię czuwaka. Jeśli wstanie z fotela lub puści dźwignię, wtedy rozlegnie się alarm, a następnie pociąg zacznie samoczynnie hamować.
Wadą czuwaka biernego jest to, że często w przypadku utraty przytomności lub zaśnięcia maszynista nadal zajmuje miejsce na fotelu lub trzyma czuwak, przez co hamowanie nie nastąpi.

Radiostop

   Radiostop jest kolejnym zabezpieczeniem przed możliwością utraty kontroli nad pociągiem znajdującym się w biegu. Umożliwia zdalne zatrzymanie składu przez naciśnięcie przycisku radiotelefonu. Sygnał, po dotarciu do lokomotywy, uruchamia zawór elektropneumatyczny załączający hamowanie nagłe.
Taki sposób zatrzymania awaryjnego jest przydatny zwłaszcza wtedy, gdy trzeba zahamować w sposób nagły wiele pojazdów i nie ma czasu na wydanie rozkazów każdemu z maszynistów.


Urządzenia sterowania pojazdem | Urządzenia przeciwpoślizgowe | SHPDiagnostyka pokładowa
Copyright © 2007 Paweł Karmowski zrobione w: Document made with Nvu